Jak odnaleźć się w tej trudnej sytuacji?

Wybuch epidemii koronawirusa 2019 (COVID-19) może być bardzo stresujący dla ludzi i społeczności. Lęk i strach przed chorobą mogą być przytłaczające i powodować silne emocje zarówno u dorosłych, jak i dzieci. Każdy reaguje inaczej na stresujące sytuacje Emocjonalny wpływ sytuacji kryzysowej na osobę może zależeć od jej cech i doświadczeń, warunków społecznych i ekonomicznych osoby i jej społeczności oraz dostępności lokalnych zasobów. Ludzie mogą się martwić bardziej, gdy oglądają powtarzające się obrazy lub słuchają powtarzające się doniesień o wybuchu epidemii w mediach. Do osób, które mogą silniej reagować na stres związany z kryzysem, należą: • Ludzie, którzy już wcześniej cierpieli na problemy ze zdrowiem psychicznym, w tym problemy z nadużywaniem substancji • Dzieci • Osoby, które pomagają w walce z COVID-19, tacy jak lekarze i inni pracownicy służby zdrowia lub osoby udzielające pierwszej pomocy Reakcje podczas wybuchu choroby zakaźnej mogą obejmować: ZACHOWANIE:  Wzrost lub spadek energii i poziomu aktywności  Zwiększenie ilości spożycia alkoholu, tytoniu lub używania nielegalnych substancji psychoaktywnych  Wzrost drażliwości (z wybuchami gniewu) i częste kłótnie  Problemy z relaksacją lub snem  Płaczliwość  Nadmierne martwienie się nadmiernie  Chęć spędzania czasu samotnie przez większość czasu  Obwinianie innych ludzi za wszystko  Trudności w komunikowaniu się lub słuchaniu  Trudności z udzielaniem lub przyjmowaniem pomocy  Niezdolność do odczuwania przyjemności lub dobrej zabawy CIAŁO:  Bóle brzucha lub biegunka  Bóle głowy i inne bóle  Utrata apetytu lub nadmierne jedzenie  Pocenie się lub dreszcze  Występowanie drżenia lub drgań mięśni EMOCJE:  Odczuwanie niepokoju lub strachu  Obniżenie nastroju  Odczuwanie smutku  Odczuwanie poczucia winy  Odczuwanie wściekłości  Poczucie heroizmu, euforii lub niewrażliwości  Nie dbanie o nic  Poczucie przytłoczenia MYŚLI:  Problemy z zapamiętywaniem rzeczy  Poczucia bycia zdezorientowanym  Problemy z jasnym myśleniem i koncentracją  Trudności w podejmowaniu decyzji Osoby mające wcześniej problemy ze zdrowiem psychicznym powinny kontynuować swoje leczenie i monitorować samych siebie pod kątem wszelkich nowych objawów. Radzenie sobie z tymi uczuciami i uzyskiwanie pomocy, gdy jej potrzebujesz, pomoże Ci, Twojej rodzinie i społeczności odzyskać siły po kryzysie. Bądź w kontakcie z rodziną, przyjaciółmi i innymi osobami w swojej społeczności. Dbaj o samego siebie i innych nawzajem oraz wiedz, kiedy i jak szukać pomocy. Zadzwoń do swojego lekarza/psychoterapeuty/psychologa, jeśli reakcje stresowe zakłócają Twoje codzienne czynności przez kilka dni z rzędu. Co możesz zrobić, aby sobie pomóc - Unikaj nadmiernego narażenia na relacje COVID-19 w mediach. - Zajmij się swoim ciałem. Weź głęboki oddech, rozciągnij się lub medytuj. Staraj się jeść zdrowe, zrównoważone posiłki, regularnie ćwiczyć, dużo spać i unikać alkoholu i narkotyków. - Znajdź czas na odpoczynek i przypomnij sobie, że silne uczucia znikną. Rób przerwy w oglądaniu, czytaniu lub słuchaniu wiadomości. Słuchanie o kryzysie i wielokrotne oglądanie zdjęć może być denerwujące. Spróbuj wykonywać inne czynności, które lubisz, aby powrócić do normalnego życia. - Bądź w kontakcie z innymi. Podziel się swoimi obawami i opiniami z przyjacielem lub członkiem rodziny. Utrzymuj zdrowe relacje. - Zachowaj poczucie nadziei i racjonalnego myślenia. Co to jest kwarantanna i dystans społeczny? Kwarantanna to czasowe oddzielenie i ograniczenie przepływu osób narażonych na chorobę zakaźną, aby sprawdzić, czy zachorują. Dystans społeczny oznacza pozostawanie poza miejscami spotkań, unikanie lokalnego transportu publicznego (np. autobusu, tramwaju, metra, taksówki, wspólnego przejazdu) oraz utrzymywanie odległości (około 1-2 metrów) od innych osób. Udostępnianie dokładnych informacji może pomóc uspokoić lęki innych i umożliwić Ci nawiązanie z nimi kontaktu. Dowiedz się więcej o dbaniu o swoje zdrowie emocjonalne. Dla rodziców Dzieci częściowo reagują na to, co widzą wokół siebie dorośli. Kiedy rodzice i opiekunowie mający do czynienia z COVID-19 zachowują się spokojnie i pewnie, mogą zapewnić najlepsze wsparcie swoim dzieciom. Rodzice mogą lepiej uspokajać innych wokół, zwłaszcza dzieci, jeśli są dobrze przygotowani. Nie wszystkie dzieci reagują na stres w ten sam sposób. Niektóre typowe zmiany, na które należy zwrócić uwagę u dzieci to: - Nadmierny płacz i rozdrażnienie - Powrót zachowań z wcześniejszych etapów rozwojowych (np. „wypadki” w toalecie lub moczenie nocne) - Nadmierne zmartwienie lub smutek - Niezdrowe nawyki żywieniowe - Problemy ze snem - Drażliwość i zachowania „odreagowujące” - Słaba wydajność w szkole lub unikanie nauki w szkole - Trudności z uwagą i koncentracją - Unikanie działań podejmowanych w przeszłości (np. utrata zainteresowań) - Niewyjaśnione bóle głowy lub bóle ciała - Używanie alkoholu, tytoniu lub innych substancji psychoaktywnych Istnieje wiele rzeczy, które możesz zrobić, aby wesprzeć swoje dziecko: - Poświęć trochę czasu na rozmowę z dzieckiem na temat wybuchu COVID-19. Odpowiedz na pytania i podziel się faktami na temat COVID-19 w sposób zrozumiały dla twojego dziecka. - Zapewnij swoje dziecko, że jest bezpieczne. Daj mu znać, że to jest w porządku, jeśli czują zdenerwowanie. Podziel się z nim tym, jak radzisz sobie ze swoim stresem, aby mogło nauczyć się radzić sobie razem z Tobą. - Ogranicz ekspozycję dziecka na relacje z wydarzenia w mediach. Dzieci mogą źle interpretować to, co słyszą, i mogą się bać czegoś, czego nie rozumieją. - Pomóż dziecku mieć poczucie struktury. Gdy powrót do szkoły lub przedszkola będzie bezpieczny, pomóż im wrócić do normalnej aktywności. - Bądź wzorem do naśladowania; rób przerwy, śpij dużo, ćwicz i dobrze jedz. Bądź w kontakcie ze znajomymi i członkami rodziny i polegaj na systemie wsparcia społecznego. Dowiedz się więcej o pomaganiu dzieciom w radzeniu sobie. Dla ludzi z pierwszej linii frontu (lekarzy, pielęgniarek, policji, etc.) Reagowanie na COVID-19 może zebrać u ciebie emocjonalne żniwo. Są rzeczy, które możesz zrobić, aby zmniejszyć reakcje wtórnego stresu traumatycznego (STS): - Uznaj, że STS może wpłynąć na każdego, kto pomaga rodzinom po traumatycznym wydarzeniu. - Naucz się objawów, w tym fizycznych (zmęczenie, choroba) i psychicznych (strach, wycofanie, wina). - Daj sobie i Twojej rodzinie czas na powrót do zdrowia po reakcji na wybuch epidemii. - Utwórz listę osobistych czynności, które sprawią ci przyjemność, takich jak spędzanie czasu z przyjaciółmi i rodziną, ćwiczenia lub czytanie książki. - Zrób sobie przerwę od medialnej ekspozycji na epidemię COVID-19. - Poproś o pomoc, jeśli czujesz się przytłoczony lub zaniepokojony tym, że COVID-19 wpływa na twoją zdolność do opieki nad rodziną i pacjentami, tak jak przed wybuchem epidemii. Dla osób zwolnionych z kwarantanny Pozostawanie w całkowitym odosobnieniu od innych, jeśli pracownik służby zdrowia podejrzewa, że ​​mogłeś być narażony na COVID-19, może być stresujące, nawet, jeśli nie zachorujesz. Niektóre typowe reakcje po zwolnieniu z kwarantanny COVID-19 mogą obejmować: - Mieszane emocje, w tym ulga po kwarantannie - Obawa i martwienie się o swój stan zdrowia i swoich bliskich, którzy mogli być narażeni na COVID-19 - Stres związany z doświadczeniem monitorowania siebie lub bycia monitorowanym przez innych w celu wykrycia oznak i objawów COVID-19 - Smutek, złość lub frustracja, ponieważ przyjaciele lub bliscy mają bezpodstawne obawy przed zarażeniem się chorobą w kontakcie z Tobą, mimo że okazało się, że nie zarażasz - Poczucie winy z powodu niemożności wykonywania normalnej pracy lub obowiązków rodzicielskich podczas kwarantanny - Inne zmiany zdrowia emocjonalnego lub psychicznego Dzieci mogą również czuć zdenerwowanie lub mieć inne silne emocje, jeśli one lub ktoś, kogo znają, zostały zwolnione z kwarantanny. Dowiedz się więcej jak pomóc Twojemu dziecku poradzić sobie. Uzyskaj więcej wskazówek, jak dbać o siebie podczas reagowania w sytuacjach awaryjnych.